اثر مقادیر مختلف سلنیم و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم بهاره

سلنیم عنصری ضروری برای سلامت انسان و دام با خواص آنتی ­اکسیدانی و ضد سرطانی می باشد. اگرچه سلنیم هنوز به عنوان عنصری ضروری در گیاهان عالی به شمار نمی رود، ولی گزارش­ های متعددی در ارتباط با اثرات مثبت آن در افزایش رشد گیاه وجود دارد. به منظور ارزیابی اثر سلنیم و گوگرد بر رشد و عملکرد سه رقم گندم بهاره آزمایشی در گلخانه ­ی ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1388 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه رقم گندم (کرج، پیشتاز و سپاهان)، پنج سطح سلنیم (0 ، 0.2، 2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم) که به صورت سلنات سدیم استفاده گردید و چهار سطح گوگرد (0، 50، 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم) که به صورت گوگرد عنصری مصرف گردید. نتایج نشان داد استفاده از سلنیم در سطوح 0.2 و 2 میلی گرم بر کیلوگرم، باعث افزایش رشد و عملکرد هر سه رقم می­ گردد، در صورتی که استفاده از 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم سلنیم در شرایط نبود گوگرد باعث بروز علایم سمیت به صورت لکه های سفید در حاشیه­ ی برگ ها گردید که این علایم در تیمارهایی با مقدار 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد کاهش و با مقـدار گـوگـرد 150 میلی گرم بر کیلـوگرم فـاقد عــلایم سمیت بودند، که این امر نشان ­دهنده ­ی اثر مثبت مقادیر کم سلنیم در افزایش رشد و عملکرد گیاه و اثر متقابل معنی­ دار سلنیم و گوگرد در کاهش اثرات سمیت سلنیم در گیاه می باشد.